Dotarł nie tylko do samego pisarza, ale także do jego rodziny, przyjaciół i wrogów oraz uzyskał pełny dostęp do jego osobistych archiwów. Nie unikał tematów kontrowersyjnych i drażliwych, ujawniając niepublikowane dotąd fakty z prywatnego życia noblisty.
Ta emocjonująca biografia jest lekturą wciągającą niczym powieści samego Mistrza.
„Zawsze wydawało mi się, że pisanie o życiu innego człowieka zawiera w sobie dużą dozę bezczelności, zwłaszcza kiedy miałem w końcu stanąć twarzą w twarz z takim człowiekiem i powiedzieć: „Dzień dobry, pierwszy raz mnie pan na oczy widzi, ale właśnie piszę pańską biografię i chciałbym dopytać o parę drobiazgów…”. Ale mówiąc szczerze, jak o tym teraz myślę, to mam wrażenie, jakbym jednak tego nie przeżył, tylko o tym przeczytał…”
„Zawsze wydawało mi się, że pisanie o życiu innego człowieka zawiera w sobie dużą dozę bezczelności, zwłaszcza kiedy miałem w końcu stanąć twarzą w twarz z takim człowiekiem i powiedzieć: „Dzień dobry, pierwszy raz mnie pan na oczy widzi, ale właśnie piszę pańską biografię i chciałbym dopytać o parę drobiazgów…”. Ale mówiąc szczerze, jak o tym teraz myślę, to mam wrażenie, jakbym jednak tego nie przeżył, tylko o tym przeczytał…”
Motoryzacyjne marzenia, niebanalne stylizacje, brawurowe przygody, zakątki dalekie i bliskie – rodzinne albumy Wojciecha Manna kryją niezwykłe opowieści.
Autor zabiera nas w niepowtarzalną podróż śladami swojej biografii.
Wraz z nim bryczką zaprzężoną w owczarka podhalańskiego przemierzamy drogę od Tatr do Bałtyku, uczymy się „na sucho” pływać w Wiśle i odpowiednio zachowywać na londyńskim przyjęciu u wujka – profesora. Dowiadujemy się, jak prawidłowo zaszczepić krowę, gdzie najlepiej zamieszkać w Barcelonie i jakie warunki musi spełnić „chłopiec z okładki”.
A to dopiero początek…
Autor zabiera nas w niepowtarzalną podróż śladami swojej biografii.
Wraz z nim bryczką zaprzężoną w owczarka podhalańskiego przemierzamy drogę od Tatr do Bałtyku, uczymy się „na sucho” pływać w Wiśle i odpowiednio zachowywać na londyńskim przyjęciu u wujka – profesora. Dowiadujemy się, jak prawidłowo zaszczepić krowę, gdzie najlepiej zamieszkać w Barcelonie i jakie warunki musi spełnić „chłopiec z okładki”.
A to dopiero początek…
Rockowy muzyk i wędrowny kaznodzieja tropią dwa wilki, które żyją w każdym z nas. Wilk zły nie ma nam nic do zaoferowania, ale atakuje podstępnie, z zaskoczenia. Robi wszystko, żeby nas upodlić. Wkręca w najgorsze sytuacje. Wilk dobry to Wszechmoc, która z niczego potrafi stworzyć życie. Ten wilk wiernie chodzi za nami i pokazuje naszą wartość.
Autorzy opowiadają o ekstremalnej drodze, którą każdy musi przejść. O drodze, na której często dopada nas zwątpienie, depresja, bunt, ale też spotyka szczęście, radość i spełnienie. Celnie i konkretnie. Autentycznie na maksa. Obaj każdego dnia toczą walkę z jednym i drugim wilkiem, i nie zawsze udaje się wybrać tego dobrego.
„Wilki dwa” to męska przeprawa przez życie. Autorzy nie rozpieszczają ani nie głaszczą po głowie. Mówią jak jest.
Autorzy opowiadają o ekstremalnej drodze, którą każdy musi przejść. O drodze, na której często dopada nas zwątpienie, depresja, bunt, ale też spotyka szczęście, radość i spełnienie. Celnie i konkretnie. Autentycznie na maksa. Obaj każdego dnia toczą walkę z jednym i drugim wilkiem, i nie zawsze udaje się wybrać tego dobrego.
„Wilki dwa” to męska przeprawa przez życie. Autorzy nie rozpieszczają ani nie głaszczą po głowie. Mówią jak jest.
Zbiór rozmów Jerzego Illga z zaprzyjaźnionymi poetami i artystami – a zarazem autorami Znaku – ukazuje się z okazji jubileuszu 55-lecia Wydawnictwa. Powstawały one na przestrzeni prawie trzydziestu lat – w czasie uroczystości noblowskich w Sztokholmie, ale też w Berkeley i Krakowie, Paryżu i Warszawie, Katowicach i Florencji.
Serdeczne i szczere rozmowy układają się w niezwykłą lekcję historii literatury (nie tylko polskiej). Zamiast suchej podręcznikowej formy – zabawna anegdota, zamiast encyklopedycznej noty biograficznej – osobiste wspomnienie, z którego wyłania się mniej znany, prywatny portret bohatera.
„Rozmowy” pokazują, jakim szczęściem może być spotykanie interesujących ludzi – obcowanie z nimi przywraca wiarę w porządek świata. A jako że wielkość często idzie w parze z poczuciem humoru, czytelnik będzie miał także sporo okazji do uśmiechu. W książce, poprzedzonej wstępem Tadeusza Sobolewskiego, znajdują się fotografie z prywatnego archiwum autora.
Serdeczne i szczere rozmowy układają się w niezwykłą lekcję historii literatury (nie tylko polskiej). Zamiast suchej podręcznikowej formy – zabawna anegdota, zamiast encyklopedycznej noty biograficznej – osobiste wspomnienie, z którego wyłania się mniej znany, prywatny portret bohatera.
„Rozmowy” pokazują, jakim szczęściem może być spotykanie interesujących ludzi – obcowanie z nimi przywraca wiarę w porządek świata. A jako że wielkość często idzie w parze z poczuciem humoru, czytelnik będzie miał także sporo okazji do uśmiechu. W książce, poprzedzonej wstępem Tadeusza Sobolewskiego, znajdują się fotografie z prywatnego archiwum autora.
