Edgar Vincent D’Abernon nazwał Bitwę Warszawską osiemnastą decydującą bitwą w dziejach świata. „Bitwa Warszawska” to szybka gra wojenna dla dwóch graczy, przedstawiająca te wydarzenia z sierpnia 1920 r.
Obywatele Rzeczypospolitej!
Ojczyzna w potrzebie! Wrogowie otaczający nas zewsząd skupili wszystkie siły, aby zniszczyć wywalczoną krwią i trudem żołnierza polskiego niepodległość naszą. Zastępy najeźdźców, ciągnące aż z głębi Azji, usiłują złamać bohaterskie wojska nasze, by runąć na Polskę, stratować nasze niwy, spalić wsie i miasta i na cmentarzysku polskim rozpocząć swoje straszne panowanie.
Jak jednolity, niewzruszony mur stanąć musimy do oporu. O pierś całego narodu rozbić się ma nawała bolszewizmu. Jedność, zgoda i wytężona praca niech skupi nas wszystkich dla wspólnej sprawy.
Żołnierz polski, krwią broczący na froncie, musi mieć to przeświadczenie, iż stoi za nim cały naród, w każdej chwili gotowy przyjść mu z pomocą.
Chwila taka nadeszła.
Wzywamy tedy wszystkich zdolnych do noszenia broni, by dobrowolnie zaciągali się w szeregi armii, stwierdzając, iż za ojczyznę każdy w Polsce z własnej woli gotów złożyć krew i życie.
Niech spieszą wszyscy: i ci, młodość i siłę czujący w żyłach, co żelazem odpierać będą najazd wroga, i ci, którzy stanąć mogą do pracy w instytucjach wojskowych, by zwolnić z nich i zastąpić tych, co na froncie przydatni być mogą. Niech na wołanie Polski nie zabraknie żadnego z jej wiernych i prawych synów, co wzorem ojców i dziadów pokotem położą wroga u stóp Rzeczypospolitej.
Wszystko dla zwycięstwa! Do broni!
W imieniu Rady Obrony Państwa: Naczelnik Państwa i Naczelny Wódz
Józef Piłsudski
Warszawa, dnia 3 lipca 1920 roku.
(Odezwa Rady Obrony Państwa [w:] Dzieje Polski 1918–1939. Wybór materiałów źródłowych, oprac. W.A. Serczyk, Kraków 1990).
Na apel Marszałka Piłsudskiego tysiące mężczyzn wstępowały do Wojska Polskiego. Zaczęto również formować Armię Ochotniczą, na której czele stanął gen. Józef Haller. Akces do niej w ciągu niespełna miesiąca zgłosiło blisko sto tysięcy osób, w tym liczni uczniowie gimnazjalni i studenci wywodzący się często ze skautingu i harcerstwa. Do walki wzywały wszystkie ugrupowania polityczne i środowiska zawodowe.
W pierwszej połowie sierpnia 1920 r. wojska frontu Tuchaczewskiego zagroziły Warszawie. Główny kierunek natarcia wyznaczono im na północ od stolicy Polski; miały przekroczyć Wisłę w rejonie Płocka i Włocławka.
Kiedy jednak na północy bolszewicy zbliżali się do linii Wisły, ich front południowy pozostał daleko w tyle w rejonie Lwowa mimo rozkazu dowódcy Armii Czerwonej Sergiusza Kamieniewa, by front wsparł działania Tuchaczewskiego. Tak się nie stało, ponieważ Budionny, którego konnica stanowiła trzon sił bolszewików na południu, i komisarz polityczny jego armii Józef Stalin mieli inne plany i zignorowali rozkaz Kamieniewa. Zamierzali zdobyć Lwów, a następnie skierować się na Czechosłowację i Węgry, nie chcieli też dzielić zwycięstwa z Tuchaczewskim.
Marszałek Piłsudski zdecydował o przerzuceniu jednostek walczących nad Bugiem i skoncentrowaniu ich nad rzeką Wieprz w nowo utworzonej grupie operacyjnej. Nie było to zadanie łatwe, ponieważ oddziały polskie przez wiele tygodni znajdowały się w odwrocie, co negatywnie wpływało na ich morale. Tę akcję udało się jednak wykonać w sposób niezauważony dla przeciwnika. W czasie przeprowadzania tego manewru jednostki polskie na północy miały zatrzymać atak bolszewików na linię Wisły między Modlinem a Włocławkiem, lecz przede wszystkim odeprzeć frontalne uderzenie na Warszawę.
Bitwa pod Warszawą rozpoczęła się 13 sierpnia i w tym momencie także rozpoczyna się nasza rozgrywka.
W trakcie rozgrywki można się przekonać, jak trudne zadanie stało przed Wojskiem Polskim. Gracze mogą sprawdzić swoje umiejętności dowódcze, przemieszczając armie na planszy i planując kolejne ataki na wroga. Starcia rozstrzyga się za pomocą specjalnej talii kart.
Gra wymaga też umiejętnego blefowania. Gracze nie wiedzą, jak silne są armie przeciwnika i które natarcie będzie decydujące. Atak może służyć jedynie odwróceniu uwagi i związaniu walką dywizji przeciwnika, które mogłyby mu się przydać w innym miejscu.
Publikacja jest wzbogacona o ilustrowane opracowanie historyczne. Gra zawiera zasady umożliwiające prowadzenie rozgrywek turniejowych.
Gra planszowa dla 2 graczy
Czas gry: 30 minut
Wiek graczy: 12+
Autor: Jan Madejski
Opracowanie historyczne: dr hab. Marek Gałęzowski
Ilustracje: Roman Kucharski
Zawartość:
Plansza do gry, 12 żetonów z armiami, 60 kart, 24 drewniane znaczniki rozkazów, 6 kartonowych wskaźników, 1 drewniany znacznik upływu czasu, broszury z opracowaniem historycznym i instrukcją.
Instrukcje gry w językach polskim i angielskim.
Pudełko gry ma wymiar 200 x 200 x 55 mm
