Inowłódz należy do najstarszych miast Polski.
Z zachowanych dokumentów dowiadujemy się, że w 1145 r. istniały w osadzie karczmy, komora celna i kościół. Dla ludności tej osady powstał kościółek Św. Idziego ufundowany przez Władysława Hermana. Znajduje się on na szczycie góry, u podnóża której płynie Pilica. Okrągła wieża, podobna raczej do baszty jakiegoś starego zamczyska przylega do frontowej ściany kościoła. Pokryta jest czerwonym dachem w kształcie dużego stożka, nad którym góruje duży żelazny krzyż.
Prawa miejskie otrzymał Inowłódz w połowie XIV w. W okresie tym król Kazimierz Wielki wybudował zamek i otoczył miasto murem obronnym. Ściany zamku o kształcie czworoboku i mur, który otaczał zamek i miasto, budowane były z cegły i kamienia kopalnego, który wydobywano i obrabiano w Inowłodzu.
W swojej przeszłości Inowłódz miał duże znaczenie wynikające z usytuowania na granicy jednostek administracyjnych. W połowie XIII wieku lewobrzeżna strona Pilicy była najdalej na północ wysuniętym skrawkiem Ziemi Łęczyckiej. Gród Inowłodzki bronił przejścia przez Pilicę z Małopolski. Na początku XIV wieku Inowłódz wszedł w skład Królestwa Polskiego i pełnił ważną rolę w systemie obronnym kraju. Do połowy XVII w. na zamku rezydowali kasztelanowie inowłodzcy
W 1655 r. stoczył tu zwycięską bitwę ze Szwedami Stefan Czarniecki.
Za: www.inowlodz.pl
