W późniejszych tomach próbował nakreślić syntetyczny obraz społeczeństwa dotkniętego apatią i rzeczywistości pełnej absurdów oraz wynaturzeń (Układ zamknięty 1972, Gdzie jest droga na walne? 1974, Książe nocy 1978, Kto to zrobił?, wyd. poza cenzurą 1981, Portret artysty z czasu dojrzałości, wyd. poza cenzurą 1987). Rejestrował narastanie społecznego niepokoju, a następnie oporu wobec komunistycznej władzy (cykl reportażowych opowiadań Raport o stanie wojennym, cz. 1-2, Paryż 1982-83, Notatki z codzienności. Grudzień 1982-lipiec 1983, Paryż 1983); także słuchowiska, szkice (Karnawał i post, Paryż 1988), opowiadania o Warszawie Powidoki (1995) i Powidoki 2 (1996), scenariusz film.
W 1968 roku otrzymał Nagrodę Fundacji Kościelskich.
W imieniu Organizatorów na spotkanie zapraszamy 16 czerwca (poniedziałek) o godzinie 16.00.
