Witold Glinkowski jest absolwentem Uniwersytetu Łódzkiego (historia 1983, filozofia 1993; doktorat 1998). Jest autorem książek: Wolność ku nadziei. Spotkanie z myślą ks. Józefa Tischnera (2003), Imię filozofii. Przyczynek do filozofii dialogu (2005). Aktualnie przygotowuje pracę habilitacyjną z zakresu dialogiki Martina Bubera.
Poza pracą naukowo-dydaktyczną zajmuje się publicystyką i popularyzacją współczesnej myśli filozoficznej (audycje radiowe, filmy dokumentalne, publiczne wykłady i prelekcje). Publikował m. in. w periodykach: „Nowe Książki”, „Tygiel Kultury”, „Więź”, „Odra”, „Osnowa”, „Odgłosy”, „Gazeta Wyborcza”. Współpracuje z miesięcznikiem „Spotkania z Zabytkami”, w którym opublikował ponad 30 tekstów dot. problematyki zabytków architektury.
Ostatnia książka Witolda Glinkowskiego jest poetycko-filozoficzną opowieścią o tym, jak miejsca kształtują wrażliwość człowieka, który w nich żyje, który je odwiedza, i który w nich odnajduje siebie i innych. Narrator wprowadza w świat wielobarwny i, wydawałoby się, odległy, „transcendentny”, a przecież zarazem bliski, „codzienny”. Na scenerię tej niezwykłej podróży do wnętrza rzeczywistości składają się krajobrazy, zabytki architektury, dzieła sztuki, ale też pozornie zwyczajne obiekty, zdarzenia, spotkania. Autor przywołuje zarówno konkretne doświadczenia, jak i archetypy miejsc, ich ponadczasowe wzorce. Rzeczywistość i fantazja splatają się w obraz skłaniający do refleksji nad światem, który odsłania swe nieznane oblicze, by przytoczyć fragmenty kilku opinii recenzentów:
„Proza Witolda Glinkowskiego łączy w sobie refleksję filozoficzną z fabułą o charakterzelirycznym, ze wspomnieniem z dzieciństwa, z rzeczową i wielce ciekawą informacją, niczym z bogatego przewodnika, ze szkicem i esejem”. [Anna Bolecka, rec. wydawnicza]
„Właściwie każdej refleksji z podróży, refleksji na temat miejsc, towarzyszyć musi pewiennamysł filozoficzny. Choć nie każdy, jak autor Transcendencji codzienności jest w tej dziedzinie profesjonalistą. Ta książka to swoisty las rzeczy, silva rerum, bo – jak w staropolskich sylwach, czy może jak w zapiskach podróżnych (ale też tych zza biurka) – znajdują się tu refleksje teoretyczne […] ale też przewijają się wspomnienia o ludziach […] Słowem wszystko, co może się przydarzyć, wszystko, co jest związane z miejscem, w którym się przydarza”. [Piotr Morawski, Mityzacja rzeczywistości, „Nowe Książki”, 2008, nr 7, s. 34]
„Autor snuje opowieść niespiesznie, łącząc elementy dyskursu filozoficznego z esejem i prozą wspomnieniową, przywołując nazwiska znanych pisarzy i muzyków. RozwaŜania o miejscu prowokują go do pytań o relacje między przestrzenią a czasem, między „tu” i „tam”, „ja” i „ty”. [Katarzyna Rakowska, Miejsca nas kształtują, „Gazeta Wyborcza”, 01.02.2008, s. 8].
Spotkanie odbędzie się 3 kwietnia o godzinie 17.00. Poprowadzi je dr Marek Bielacki z Katedry Dramatu i Teatru UŁ.
