Podczas uroczystości biskup Ireneusz Pękalski przypomniał zebranym swoje tomaszowskie korzenie. Wspomniał ważne dla Niego miejsca: począwszy od miejsc zamieszkiwania przez szkoły i okolice związane z rekreacją. Następnie podziękował za nadanie tytułu Honorowego Obywatela Miasta. Podkreślił, że zawsze czuł się mocno związany z Tomaszowem Mazowieckim i zadeklarował, że oprócz przywilejów jakie daje nadany tytuł bierze na siebie również obowiązki związane z modlitwą za mieszkańców miasta oraz jego dalszą promocję.
Program uroczystości wzbogacony został przez część artystyczą przygotowaną przez uczniów II Liceum Ogólnokształcącego w Tomaszowie Mazowieckim, którego Biskup Ireneusz jest absolwentem oraz przez tomaszowskich przedszkolaków.
Ireneusz Pękalski urodził się 9 marca 1950 r. w Tomaszowie Mazowieckim jako syn Mariana i Heleny z domu Aniołczyk. W 1957 r. rozpoczął edukację szkolną. Uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 5 w rodzinnym mieście, a następnie uczył się w II Liceum Ogólnokształcącym, w którym uzyskał świadectwo dojrzałości w 1968 r. W tym samym roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi. Święcenia kapłańskie przyjął 2 czerwca 1974 r. z rąk biskupa Józefa Rozwadowskiego.
Po święceniach skierowany został na placówkę duszpasterską do parafii w Ksawerowie koło Łodzi. W 1976 r. rozpoczął studia specjalistyczne z zakresu prawa kanonicznego w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, gdzie uzyskał stopień magistra prawo kanonicznego za pracę na temat Kongregacji Świętego Oficjum, napisaną pod kierunkiem ks. prof. Edwarda Sztafrowskiego. W 1979 r. został skierowany na dalsze studia w papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Tam w 1981 r. obronił rozprawę doktorską z zakresu prawa kanonicznego, zatytułowaną Evoluzione delle competenze delle Congregazioni Della Cura Romana, pod kierunkiem ks. prof. Urbano Navarette SJ.
Po powrocie do diecezji w czerwcu 1982 r. został mianowany 1 lipca kapelanem sióstr albertynek i Domu Pomocy Społecznej dla Dorosłych przy ul. Wróblewskiego oraz pracownikiem Kurii Biskupiej, gdzie od 1993 r. pełnił funkcję notariusza. Oprócz tego został także obrońcą węzła małżeńskiego w Sądzie Biskupim w Łodzi.
Od 1983 r. jest wykładowcą prawa kanonicznego w Wyższym Seminarium Duchownym w Łodzi. Prawo kanoniczne wykładał również w Instytucie teologicznym w łodzi i w łódzkim Punkcie Konsultacyjnym Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w warszawie.
W latach 1987-1993 był prorektorem Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi, a od 1993 do 2000 r. pełnił obowiązki rektora tej uczelni. Był sekretarzem Rady kapłańskiej, członkiem Kolegium Konsulatorów, wicepostulatorem wyniesienia na ołtarze sługi Bożej Wandy Malczewskiej, a w latach 1993-2000 redaktorem naczelnym „Łódzkich Studiów teologicznych”. Wniósł poważny wkład w dzieło III Synodu Archidiecezji Łódzkiej.
6 grudnia 1990 r. został mianowany kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej łódzkiej, 26 czerwca 1993 r. papież Jan Paweł II odznaczył go godnością kapelana Jego Świątobliwośći. 9 grudnia 1997 r. został kanonikiem gremialnym Archikatedralnej kapituły Łódzkiej.
11 grudnia 1999 r. mianowany przez papieża Jana Pawła II biskupem tytularnym Castello di Tingizio i pomocniczym archidiecezji łódzkiej. Jako motto swojej działalności biskupiej przyjął słowa św. Pawła Apostoła z 1 Listu do Koryntian: Omnibus Omnia. Sakrę biskupią przyjął 8 stycznia 2000 r. w archikatedrze łódzkiej. Jego konsekratorem był arcybiskup łódzki Władysław Ziółek, a współkonsekratorami arcybiskup Jan Bolonek, ówczesny nuncjusz apostolski w Urugwaju, i biskup pomocniczy archidiecezji łódzkiej Adam Lepa.
Pełni obowiązki wikariusza generalnego, sędziego Trybunału Metropolitalnego łódzkiego, przewodniczącego Wydziału Wydawnictw i Mass Mediów, Komisji ds. Wydawnictw w Kurii Archidiecezji Łódzkiej. W ramach Konferencji Episkopatu Polski jest członkiem Komisji ds. Kultu Bożego i dyscypliny sakramentów.
Źródło: Ks. Stanisław Grad, Ks. Mieczysław Różański, „Kapituła Katedralna Łódzka”, Archidiecezjalne Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 2007.
